BRC wydanie 8 – rola biologa terenowego – field biologist

Nowa, już 8 edycja Globalnej Normy Bezpieczeństwa Żywności także zaleca wykonanie audytu „biologa terenowego” – field biologist. W punkcie 4.14.10 biolog terenowy określony jest mianem eksperta w dziedzinie ochrony przed szkodnikami. Standard zakłada, że przynajmniej raz do roku w obiekcie trzeba przeprowadzić tzw „przegląd”. Działania eksperta mają się skupić na dokładnej inspekcji pod względem obecności szkodników a także środków ochrony przed szkodnikami. “Przegląd” należy udokumentować stosownym dokumentem – raport biologa terenowego.

Środki ochrony przed szkodnikami to cały zestaw procedur, instrukcji i dobrych praktyk które Zakład powinien mieć wdrożony w celu optymalnej ochrony przed szkodnikami. Biolog terenowy – field biologist jest osobą, która ma pomóc firmie produkcyjnej w weryfikacji procedur DDD i stosowaniu ich na terenie Zakładu produkcyjnego.

Zgodnie z normą BRC Zakłady produkcyjne powinny mieć opracowany i wdrożony system HACCP. System, który będzie gwarantował wytworzenie bezpiecznej i zgodnej z wymaganiami prawnymi żywności. Oprócz odpowiedniej ochrony przed szkodnikami, innymi aspektami są szkolenia personelu oraz zachowanie higieny, również osobistej. Ponadto norma zwraca uwagę na standardy zewnętrzne Zakładu, w których jest mowa o zewnętrznym otoczeniu i jego uporządkowaniu (np. uszczelnienie otworów wokół rur)

Rozdział 4.14 Ochrona przed szkodnikami

Ósme wydanie BRC w jednym z rozdziałów  (4.14) omawia niezwykle istotne zagadnienie ochrony przed szkodnikami. Gwarancją sukcesu w walce z insektami czy gryzoniami jest obowiązujący na terenie obiektu skuteczny program ochrony, który pozwoli na zminimalizowanie ryzyka ich pojawienia się, jednocześnie w razie ich wystąpienia muszą być dostępne zasoby umożliwiające szybką reakcję, tym samym ograniczając niebezpieczeństwo dla produktu. Obecność szkodników nie może spowodować zanieczyszczenia ani produktu, surowca, ani  opakowania.

Ochrona obiektu przed szkodnikami musi być powierzona wykwalifikowanej osobie (lub zewnętrznej firmie), która będzie regularnie przeprowadzać inspekcje czy też inne procedury mające na celu zwalczenie szkodników. Wszystkie działania (w tym wykrycie) muszą być udokumentowane i spełniać wymogi regulacyjne. W przypadku tępienia gryzoni lub insektów stacje deratyzacyjne bądź inne urządzenia stosowane jako monitoring ddd, muszą być tak zlokalizowane i utrzymywane, aby nie doszło do ryzyka zanieczyszczenia produktu. Zakład trzeba odpowiednio zabezpieczyć aby do budynku nie przedostawały się ptaki, dotyczy to także miejsc rozładunku i wyładunku towarów.

Jakie inne kwestie omówiono w standardzie?

BRC8 pragnie zwrócić uwagę producentów żywności oraz innych podmiotów związanych z branżą spożywczą na aktualne problemy, m.in.:

• dotyczące promowania i rozwijania kultury bezpieczeństwa produktów,
• rozszerzenie wymagań dotyczących monitorowania środowiska w celu odzwierciedlenia jego rosnącego znaczenia,
• zachęcanie zakładów produkcyjnych, aby w dalszym ciągu dbały o rozwoju systemów bezpieczeństwa i ochrony żywności. Wydanie to uwzględnia kwestię dalszego rozwój ochrony żywności oraz zapobiegania oszustwom w branży spożywczej
• nakierunkowanie audytu na wdrażanie dobrych praktyk produkcyjnych w obszarach produkcyjnych. Dodatkowy nacisk na obszary takie jak zarządzanie etykietami i opakowaniami,
• ulepszenie zrozumienia wymagań dotyczących stref ryzyka,
• zapewnienie większej przejrzystości w odniesieniu do firm produkujących karmę dla zwierząt domowych
• możliwość globalnego zastosowania i zachowanie zgodności z wymaganiami GFSI.